XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

VII


Argitasunak iluna dakar
pozak berriz dolorea
sekula santan ez dut galduko
maitasunaren fedea.
Aienatu da zorionaren
eskarlatazko bidea
zure urrezko jabea
lipar hontan nor, ordea?
kimeraren adorea.
Apika nehoiz ez zatzait lotu
zure barneko hedea.
udaberriko amodioak
ximeldutako lorea.

VIII


Burua bero, aurpegi zurbil
eldarnioaren lorratz
jazotakoa ez da ahazten
oldozten den bezain erraz.
Noizbait ernetu ziren suharrak
lanbro artean badoaz,
nola goiza, hala arrats
sentimenak nahas-nahas,
esentziaren beharraz.
Itsumustuan maitemintzea
bihurtzen da guztiz garratz
amodioak piztu behar du
astiro urratsez-urrats.